Zegar i obliczenia zegarowe
.jpg)
Każdego dnia zmierzamy do szkoły – pieszo, rowerem albo samochodem. Ważne, żeby ta droga była bezpieczna! Pamiętaj, żeby zawsze przechodzić przez jezdnię na pasach i rozejrzeć się w lewo, w prawo i jeszcze raz w lewo.
👉 Jeśli nie ma chodnika, idź poboczem lewą stroną drogi, żeby widzieć nadjeżdżające samochody. A kiedy idziesz chodnikiem, trzymaj się jego prawej strony i nie wbiegaj nagle na ulicę.
👉 Odblaski to małe świecące elementy, które sprawiają, że kierowcy lepiej widzą Cię po zmroku. Dzięki nim jesteś bezpieczniejszy.
👉 Sygnalizacja świetlna pomaga nam na przejściach: zielone światło oznacza, że możesz iść, czerwone – że musisz się zatrzymać, a żółte ostrzega, że zaraz zmieni się na czerwone.
👉 Gdy jedziesz na rowerze, zakładaj kask i zwracaj uwagę na znaki drogowe.
Chcesz sprawdzić, ile już wiesz o bezpiecznym poruszaniu się po drodze? Rozwiąż nasz quiz o bezpieczeństwie i przekonaj się, czy jesteś prawdziwym mistrzem bezpiecznej drogi do szkoły!
Opis: Opiera się na analizie słuchowej i głoskowaniu. Uczeń poznaje głoski, następnie uczy się ich łączenia w sylaby i wyrazy. Zalety: Uczy fonologicznej świadomości, skuteczna w profilaktyce dysleksji. Autorzy/Źródła: M. Bogdanowicz, G. Demel.
Opis: Uczeń poznaje litery (nazwy graficzne), a następnie uczy się je odczytywać i łączyć. Uwaga: Często dzieci zaczynają czytać literując, co nie przekłada się bezpośrednio na płynność czytania.
Opis: Nauka opiera się na rozpoznawaniu i łączeniu sylab, najpierw otwartych, potem zamkniętych. Autorzy: J. Cieszyńska i M. Korendo. Szczególna cecha: Wspiera rozwój mowy i automatyzację czytania.
Opis: Dziecko uczy się rozpoznawać całe wyrazy jak obrazy, bez ich rozkładania na części. Autor: Glenn Doman. Odbiorcy: Dzieci najmłodsze (od 2. roku życia), dzieci z niepełnosprawnościami.
Opis: Nauka czytania przez rytmizowanie i sylabizowanie (np. klaskanie sylab). Zalety: Angażuje ruch, rytm, muzykę – przydatna u dzieci z zaburzeniami koncentracji.
Opis: Uczeń najpierw poznaje całe wyrazy (analiza), potem rozbija je na części i z powrotem łączy (synteza). Przebieg: wyraz → sylaby → głoski → litery → znowu całość. Zalety: Angażuje myślenie analityczne i syntetyczne.
Opis: Oparta na kolejności wprowadzania liter w elementarzach. Często stosuje się ją przy nauce czytania z podręcznikiem. Przykład: Elementarz Falskiego.
Opis: Uwzględnia rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci i analizy wzrokowej. Wykorzystanie: W terapii pedagogicznej dzieci z trudnościami w czytaniu.
Opis: Uczy czytania poprzez zaangażowanie wielu zmysłów: wzroku, słuchu, dotyku i ruchu. Stosowanie: szczególnie pomocna w terapii dysleksji. Źródła: Orton, Gillingham, podejścia multisensoryczne.
Opis: Dziecko uczy się liter i głosek w sposób skojarzeniowy i zabawowy, zgodnie z rozwojem mowy. Cechy: nie stosuje liter dużych na początku nauki, wykorzystuje zabawy językowe, gry i ćwiczenia grafomotoryczne. Autor: B. Rocławski.
Opis: Integruje rozwój funkcji słuchowych, wzrokowych i ruchowych z nauką czytania i pisania. Elementy: rytm, grafomotoryka, koordynacja. Autorka: M. Bogdanowicz.
Opis: Nauka czytania poprzez opowiadanie i tworzenie historii – dziecko najpierw poznaje sens i kontekst, potem dopiero strukturę językową. Zalety: Rozwija zrozumienie tekstu, kreatywność i myślenie przyczynowo-skutkowe.
Opis: Nauka czytania w kontekście projektów edukacyjnych (czytanie przepisów, instrukcji, etykiet itp.). Zalety: Wysoka motywacja, praktyczność.
Opis: Dzieci uczą się czytania i pisania przez zabawy z materiałami dydaktycznymi (litery szorstkie, ruchome alfabety). Autorka: Maria Montessori. Zalety: Indywidualne tempo, aktywność własna dziecka.
Opis: Uczeń słucha, jak nauczyciel czyta, a potem powtarza – rozwijanie słuchu fonemowego i pamięci słuchowej.
Opis: Czytanie wplecione w gry edukacyjne – dzieci uczą się mimowolnie, przez działanie. Zalety: Wysoka motywacja, ułatwia naukę uczniom.