Sposób na odejmowanie

Odejmowanie to działanie odwrotne do dodawania. W zakresie 100 możemy odejmować liczby na różne sposoby.

Odejmowanie w pamięci

Gdy liczby są małe, możemy obliczyć je w głowie.

Przykład: 15 – 4 = 11

Podobnie obliczymy działanie: 95 - 4 = 91

Odejmowanie na konkretach

Przydaje się, gdy liczby nie są za duże. Przykład: 12 – 5 → pokazujemy 12 dowolnych liczmanów, odejmujemy 5, zostaje 7.

Odejmowanie pisemne (w słupku)

Używamy przy większych liczbach. Przykład:

64
– 27
------

Odejmowanie w częściach (rozbijanie liczb)

Rozdzielamy liczby na dziesiątki i jedności.

Przykład: 53 – 21 = (50 – 20) + (3 – 1) = 30 + 2 = 32

Odejmowanie do pełnej dziesiątki

Najpierw odejmujemy tyle, aby dojść do dziesiątki, a potem resztę.

Przykład: 42 – 9 = 42 – 2 – 7 = 40 - 7 = 33

Odejmowanie na osi liczbowej

Rysujemy oś liczbową i cofamy się odpowiednią liczbę kroków. Przykład: 18 – 6 → zaczynamy na 18 i cofamy się 6 kroków → 12.

Odejmowanie przez dodawanie

Zamiast liczyć wstecz, sprawdzamy, ile trzeba dodać do mniejszej liczby, aby dojść do większej. Przykład: 23 – 17 → pytamy: „ile trzeba dodać do 17, żeby było 23?” → 6.

Odejmowanie „na oko” (zaokrąglanie)

Zaokrąglamy liczbę, a potem korygujemy wynik. Przykład: 51 – 19 → łatwiej policzyć 51 – 20 = 31, a potem dodać 1 → 32.

Działanie zapisujemy tak: 51 - 19 = 51 - 20 +1 = 31 + 1 =32

Odejmowanie przy użyciu liczydełka

Uczniowie mogą przesuwać koraliki, cofając się o odpowiednią liczbę. Przykład: 27 – 8 → cofamy 8 koralików od 27, wynik 19.

Odejmowanie za pomocą schematów i rysunków

Można narysować kółka, kwadraty lub inne figury i skreślić część z nich. Przykład: 14 – 5 → rysujemy 14 kółek, skreślamy 5, zostaje 9.

Odejmowanie można robić na wiele sposobów. Spróbuj różnych i wybierz ten, który najbardziej ci pomaga.

Gry i ćwiczenia interaktywne

Czytaj »

Sposób na dodawanie

Dodawanie to jedno z podstawowych działań matematycznych. W zakresie 100 możemy liczyć na różne sposoby.

Dodawanie w pamięci

Gdy liczby są małe i łatwe, możemy policzyć je w głowie. Przykład: 12 + 5 = 17.

Dodawanie na konkretach

Przydaje się, gdy liczby są trochę większe. Przykład: 27 + 6 – pokazujemy 27 na liczydłach, dodajemy 6 i liczymy razem 33.

Dodawanie pisemne (w słupku)

Używamy wtedy, gdy liczby są większe i trudniejsze. Piszemy liczby jedna pod drugą, cyfra dziesiątek pod cyfrą dziesiątek, cyfra jedności pod cyfrą jedności, podkreślamy linią i zapisujemy sumę cyfr pod kreską. Przykład:

+ 23

------

Dodawanie w częściach (rozbijanie liczb)

Rozbijamy każdą liczbę dwucyfrową na dziesiątki i jedności. Sumujemy pełne dziesiątki, sumujemy jedności i obliczamy wynik końcowy.

Przykład: 38 + 24 = 30 + 20 + 8 + 4 = 50 + 12 = 62

Dodawanie z liczbą 10 (dopełnianie do pełnej dziesiątki)

Najpierw dopełniamy do pełnej dziesiątki, a potem dodajemy resztę.

Przykład: 59 + 6 = 59 + 1 + 5 = 60 + 5 = 65

Dodawanie za pomocą osi liczbowej

Rysujemy oś liczbową i „przeskakujemy” o odpowiednią liczbę kroków.

Przykład: 15 + 7 → zaczynamy na 15 i przesuwamy się 7 kroków do przodu → 22.

Dodawanie można robić na wiele sposobów. Wybieraj ten, który jest dla ciebie najwygodniejszy.

Gry i ćwiczenia interaktywne

Czytaj »

Krążenie wody w przyrodzie

Wędrówka kropelki wody

Wyobraź sobie małą kropelkę wody, która wyrusza w niezwykłą podróż po naszej planecie. Jej wędrówka nigdy się nie kończy – kropelka zmienia miejsca, kształty i nawet stany skupienia! Woda potrafi występować w trzech postaciach:

ciecz – wtedy jest zwykłą wodą, którą pijemy,
ciało stałe – zamienia się w lód lub śnieg,
gaz – czyli para wodna, której nie widzimy gołym okiem.

Gdy słońce ogrzewa jeziora, rzeki czy morza, kropelki wody unoszą się w powietrze. To parowanie. Rośliny też oddają wodę – wypuszczają ją przez liście. To zjawisko nazywa się transpiracją. W górze, w chłodnym powietrzu, para wodna zmienia się w maleńkie kropelki i tworzy chmury. Ten proces to kondensacja. Kiedy w chmurach zbierze się dużo wody, spada ona na ziemię jako opad atmosferyczny – może to być deszcz, śnieg albo grad. Na ziemi woda płynie po powierzchni w dół, do rzek i jezior – to spływ powierzchniowy. Część wody wnika do gleby, czyli wsiąka, i tam może być pobierana przez korzenie roślin albo zasila podziemne źródła.

I tak kropelka wody krąży wciąż i wciąż – z jeziora do chmury, z chmury na ziemię, pod ziemię, do roślin, a potem znowu w górę! Dzięki tej wędrówce cała przyroda ma wodę potrzebną do życia.

Krążenie wody w przyrodzie (Prezentacja) autorstwa Jolanta Kobyłecka

Czytaj »

Gazetka szkolna

Nowe nagłówki na tablicę klasową!

Nasza klasowa gazetka zyska zupełnie nowy wygląd. Przygotowałam zestaw kolorowych nagłówków, które pomogą nam w lepszej organizacji treści i sprawią, że całość będzie bardziej przejrzysta i atrakcyjna. Nagłówki obejmują różne działy: Kodeks klasy, Aktualności, Ortografia, Gramatyka, Matematyka, Przyroda, Muzyka oraz Nasze prace. Dzięki nim każdy uczeń łatwo odnajdzie interesujące go informacje, a gazetka stanie się miejscem, gdzie porządkujemy wiedzę i pokazujemy nasze osiągnięcia. To świetny sposób, by połączyć naukę z twórczością i jeszcze bardziej zintegrować klasę. Już nie możemy się doczekać, aż pierwsze materiały trafią pod odpowiednie nagłówki!

Powrót do szkoły autorstwa Jolanta Kobyłecka

Czytaj »

Wyprawka trzecioklasisty

Wykaz materiałów i przyborów

1. Przybory w piórniku:

do pisania: pióro lub długopis
3 ołówki + gumka do ścierania + temperówka
zielony cienkopis
linijka + ekierka
nożyczki
klej w sztyfcie
kredki ołówkowe + flamastry - podstawowe kolory

2. Zeszyty:

ed. polonistyczna: 1 zeszyt 16 kart. w trzy linie + 2 zeszyty 32 kart. w jedną linię;
ed. matematyczna: zeszyt 32 kart. w kratkę
ed. przyrodnicza: zeszyt 32 kart. w kratkę
ed. muzyczna – 1 zeszyt do nut
brudnopis

Ponadto:

1 ryza papieru ksero
2-3 zwykłe teczki papierowe (na bloki, prace plastyczne i testy)

3. Materiały na zajęcia plastyczno-techniczne:

2 bloki rysunkowe A4: białe + kartki kolorowe
2 bloki techniczne białe A4
2 bloki techniczne kolorowe A4
1 blok techniczny biały A3
1 blok techniczny kolorowy A3
2 zeszyty kolorowego papieru/wycinanki

Ponadto do pozostawienia w szafce:

podkładka do prac plastycznych
farby plakatowe
pastele + kredki mydlane
klej magik w tubie + klej zwykły w tubie
taśma klejąca przezroczysta + taśma klejąca obustronna
plastelina
mydło + ręcznik papierowy + chusteczki antybakteryjne

WSZYSTKIE MATERIAŁY I PRZYBORY SZKOLNE POWINNY BYĆ PODPISANE IMIENIEM I NAZWISKIEM UCZNIA!

Czytaj »

Nauka czytania

Jak nauczyć dziecko czytać?

Skuteczne metody nauki w klasach 1-3

Współczesna edukacja oferuje wiele metod nauki czytania, które różnią się założeniami, przebiegiem oraz grupą docelową. Wybór odpowiedniej techniki zależy od wieku dziecka, jego potrzeb, stylu uczenia się oraz ewentualnych trudności rozwojowych. To wszystko wraz z przykładowymi ćwiczeniami znajdziecie już wkrótce w e-booku: NAUKA CZYTANIA - Skuteczne metody w klasach 1-3. Tymczasem przedstawiam krótki opis najważniejszych metod, wykorzystywanych zarówno w edukacji masowej, jak i terapii pedagogicznej.

1. Metoda fonetyczna (głoskująca)

Opis: Opiera się na analizie słuchowej i głoskowaniu. Uczeń poznaje głoski, następnie uczy się ich łączenia w sylaby i wyrazy. Zalety: Uczy fonologicznej świadomości, skuteczna w profilaktyce dysleksji. Autorzy/Źródła: M. Bogdanowicz, G. Demel.

2. Metoda literowa (alfabetyczna)

Opis: Uczeń poznaje litery (nazwy graficzne), a następnie uczy się je odczytywać i łączyć. Uwaga: Często dzieci zaczynają czytać literując, co nie przekłada się bezpośrednio na płynność czytania.

3. Metoda sylabowa (symultaniczno-sekwencyjna)

Opis: Nauka opiera się na rozpoznawaniu i łączeniu sylab, najpierw otwartych, potem zamkniętych. Autorzy: J. Cieszyńska i M. Korendo. Szczególna cecha: Wspiera rozwój mowy i automatyzację czytania.

4. Metoda globalna (całościowa, metoda Domana)

Opis: Dziecko uczy się rozpoznawać całe wyrazy jak obrazy, bez ich rozkładania na części. Autor: Glenn Doman. Odbiorcy: Dzieci najmłodsze (od 2. roku życia), dzieci z niepełnosprawnościami.

5. Metoda Dobrowolskiej (rytmiczno-sylabowa)

Opis: Nauka czytania przez rytmizowanie i sylabizowanie (np. klaskanie sylab). Zalety: Angażuje ruch, rytm, muzykę – przydatna u dzieci z zaburzeniami koncentracji.

6. Metoda analityczno-syntetyczna

Opis: Uczeń najpierw poznaje całe wyrazy (analiza), potem rozbija je na części i z powrotem łączy (synteza). Przebieg: wyraz → sylaby → głoski → litery → znowu całość. Zalety: Angażuje myślenie analityczne i syntetyczne.

7. Metoda elementarzowa (klasyczna)

Opis: Oparta na kolejności wprowadzania liter w elementarzach. Często stosuje się ją przy nauce czytania z podręcznikiem. Przykład: Elementarz Falskiego.

8. Metoda percepcyjno-motoryczna

Opis: Uwzględnia rozwój koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci i analizy wzrokowej. Wykorzystanie: W terapii pedagogicznej dzieci z trudnościami w czytaniu.

9. Metoda polisensoryczna (wielozmysłowa, metoda Orton-Gillingham)

Opis: Uczy czytania poprzez zaangażowanie wielu zmysłów: wzroku, słuchu, dotyku i ruchu. Stosowanie: szczególnie pomocna w terapii dysleksji. Źródła: Orton, Gillingham, podejścia multisensoryczne.

10. Metoda glottodydaktyczna (prof. Rocławski)

Opis: Dziecko uczy się liter i głosek w sposób skojarzeniowy i zabawowy, zgodnie z rozwojem mowy. Cechy: nie stosuje liter dużych na początku nauki, wykorzystuje zabawy językowe, gry i ćwiczenia grafomotoryczne. Autor: B. Rocławski.

11. Metoda MDS (Metoda Dobrego Startu)

Opis: Integruje rozwój funkcji słuchowych, wzrokowych i ruchowych z nauką czytania i pisania. Elementy: rytm, grafomotoryka, koordynacja. Autorka: M. Bogdanowicz.

12. Metoda narracyjna (czytanie przez opowieść)

Opis: Nauka czytania poprzez opowiadanie i tworzenie historii – dziecko najpierw poznaje sens i kontekst, potem dopiero strukturę językową. Zalety: Rozwija zrozumienie tekstu, kreatywność i myślenie przyczynowo-skutkowe.

13. Metoda projektów (czytanie funkcjonalne)

Opis: Nauka czytania w kontekście projektów edukacyjnych (czytanie przepisów, instrukcji, etykiet itp.). Zalety: Wysoka motywacja, praktyczność.

14. Metoda montessoriańska

Opis: Dzieci uczą się czytania i pisania przez zabawy z materiałami dydaktycznymi (litery szorstkie, ruchome alfabety). Autorka: Maria Montessori. Zalety: Indywidualne tempo, aktywność własna dziecka.